Deze woensdag ging naar Heerenveen met een stop bij Museum belvedere en een tweede stop bij de ecokathedraal van Louis le Roy.
Proof that Tjarda was here
Friesland is de enige plek ter wereld waar mijn naam niet zo vreemd is.
Het museum
Het museum heeft een hele mooie ligging en het gebouw is ook mooi vormgegeven en er is goed over nagedacht om een gebouw neer te zetten dat past bij zijn omgeving. Ik vond de collectie alleen een beetje tegen vallen. Misschien ook omdat ik er 3 uur over had gedaan om er te komen. Dan verwacht je toch wel iets heel speciaals maar dat was helaas niet het geval.
Een half uur lopen zonder iets te zeggen en door die tijd te besteden aan het nadenken over duurzaamheid.
Ik had er best moeite mee om alleen maar na te denken over duurzaamheid. Was voornamelijk bezig met het fotograferen van de mooie omgeving.
Toch kwam ik was leuke dingetjes tegen op het gebied van duurzaamheid. Ik vond onderstaande foto's interessant omdat het te maken heeft met tijd en naar mate de tijd verstrijkt, vergaan sommige dingen en daardoor weer ruimte maken voor nieuwe dingen.
Paardenbloem die langzamerhand vergaat. Alle deeltjes waaien weg en komen op een andere plek terecht dat er voor zorgt dat op die plek wellicht in de toekomst een nieuwe paardenbloem groeit
Ophoping van bladeren. Door de seizoenen heen verliezen de bomen hun bladeren dat in de herfst zorgt voor mooie plaatjes. zo ook deze! Grappig om te zien dat de hoeveelheid bladeren zo groot is en zorgt voor zo'n dik pak. Ook deze bladeren vergaan op een gegeven moment en worden weer opgenomen door de natuur.
De Ecokathedraal.
De ecokathedraal lijkt ook te vergaan door de beplanting die er overheen groeit. Ik vond het mooi om een keer gezien te hebben. Kan me niet voorstellen dat iemand hier al dertig jaar bezig is met het stapelen van stenen. ik zou het op een gegeven moment wel gezien hebben.
Maar was ik mooi vind aan deze locatie is dat hij waarschijnlijk altijd zal blijven bestaan. ik denk niet dat iemand de moeite neem om dit alles te gaan verwijderen om plaats te maken voor iets dat waarschijnlijk lang niet zo speciaal zal zijn als dit. Ik gok dat dit er nog velen tientallen, misschien wel honderden jaren zal zijn.
Vergelijkingen met de maya ruïnes in Copan(Honduras).
Het zou me niks verbazen als Louis le Roy hier zelf ook ooit is geweest.
Deze stad besloeg 24 vierkante kilometer en had 20.000 inwoners. Wat nog interessanter is, is dat de stad werd gebouwd in de 9e eeuw VOOR Chr. Het staat er nu dus al bijna 3000 jaar. dat is pas duurzaam bouwen!
Wie weet overleefd de ecokathedraal van Le Roy het ook wel 3000 jaar.
Dit zijn impressies van hoe de stad er misschien uit had gezien. zou er graag in die tijd doorheen hebben willen lopen.
ik vond het leuk om de ecokathedraal gezien te hebben. De reden hiervoor is vooral omdat ik me weer even in Honduras waande, dat toch wel een mooie ervaring was.